ΙΕΧΩΒΑ: ΕΝΑ ΤΕΧΝΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ

ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ

       Κατ’ αρχάς πρέπει να διευκρινίσουμε πως όνομα που να προσδιορίζει το Θεό είναι αδύνατο να υπάρξει. Γιατί όχι μόνο η ανθρώπινη γλώσσα είναι αδύνατο να βρει –λόγω του πεπερασμένου της φύσης της– λέξη που να προσδιορίζει και να εξαντλεί τελείως την έννοια Θεός, αλλά και γιατί αν ο Θεός κλειστεί μέσα στα στενά όρια του ονόματος παύει να είναι Θεός. Για να γίνουμε πιο κατανοητοί, στο τι εννοούμε πως κλείνουμε σε όρια όταν ονομάσουμε κάτι, ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Λόγου χάρη λέμε τη λέξη τραπέζι. Με το να ονομάσουμε λοιπόν το συγκεκριμένο αντικείμενο τραπέζι, αμέσως το προσδιορίσαμε, το κλείσαμε δηλαδή σε όρια. Το τραπέζι ως εκ τούτου δεν μπορεί παρά να είναι τραπέζι...

       Για το Θεό όμως, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ανάλογο γιατί όπως είπαμε και πιο πάνω, πως αν Θεός προσδιοριστεί, παύει να είναι Θεός. Και σαν απόδειξη των όσων υποστηρίζουμε πιο πάνω θα φέρουμε τον πιο αξιόπιστο μάρτυρα που υπάρχει, την Αγία Γραφή, η οποία είναι γεμάτη από «ονόματα» του Θεού, τα οποία κάθε φορά που αναφέρονται προσδιορίζουν μια ορισμένη ιδιότητα Του, ανάλογα μ’ αυτό που τονίζεται σε κάθε περίπτωση. Έτσι:

1. Εγώ είμαι ο ΩΝ (εβραϊκά Εχγιέ), Έξοδος, κεφάλαιο 3, στίχος 13 και 14, λέει ο Θεός στον Μωυσή.

2. Δεν θέλεις προσκυνήσεις άλλο Θεό, επειδή ο Κύριος, του οποίου το όνομα είναι Ζηλότυπος (εβραϊκά Κανά). Έξοδος, κεφάλαιο 34, στίχος 14.

3. Διότι έτσι λέει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι ο Άγιος (εβραϊκά Καδός). Ησαΐας, κεφάλαιο 57, στίχος 15.

4. Συ, Κύριε, είσαι ο πατέρας μας, Λυτρωτής (εβραϊκά Γκοέλ) μας είναι το όνομά σου. Ησαΐας, κεφάλαιο 63, στίχος 16.

       Αυτό λοιπόν, που λέει η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά», πως ο Θεός έχει μόνο ένα όνομα, το Ιεχωβά, όπως βλέπουμε είναι λάθος. Όπως λάθος είναι και αυτό που υποστηρίζουν πως ο Θεός πρέπει να έχει ένα όνομα για να ξεχωρίζει από τους άλλους Θεούς. Μα οι άλλοι Θεοί είναι ανύπαρκτοι Θεοί, «ου Θεοί», όπως λέει και ο Παύλος στις Πράξεις των Αποστόλων.

ΠΩΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΤΕΧΝΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΙΕΧΩΒΑ

       Είναι καιρός όμως να δούμε γιατί υποστηρίζουμε, πως το όνομα Ιεχωβά που αποδίδεται στον Θεό είναι ένα ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα. Αλλά για να γίνουμε κατανοητοί ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Οι λέξεις στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα γραφόταν χωρίς φωνήεντα, μόνο με σύμφωνα. Ας χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα από την Ελληνική γλώσσα για να δείξουμε τι εννοούμε. Π.χ. θέλουμε να γράψουμε τη λέξη κεράσι σύμφωνα με τον αρχαίο εβραϊκό τρόπο. Θα τη γράψουμε ως εξής:κρσ, δηλ. μόνο με σύμφωνα. Τα δε φωνήεντα ε,α,ι θα εννοούνται, γι’ αυτό και θα παραλειφθούν και δεν θα γραφούν.

       Το ίδιο συνέβη και σε μια λέξη της αρχαίας εβραϊκής γλώσσας που αναφερόταν σε ένα όνομα του Θεού και η οποία γραφόταν με τέσσερα γράμματα, τα ΓΧΒΧ(γι’ αυτό και η λέξη αυτή ονομάζεται τετραγράμματο).

       Δυστυχώς λόγω της δεισιδαιμονίας των Εβραίων και της αυστηρής κατά γράμμα τήρησης της εντολής του Μωσαϊκού Νόμου, να μην προφέρεται το όνομα του Θεού χωρίς λόγο, οι Εβραίοι δεν πρόφεραν πλέον το όνομα που το απέδιδαν με το τετραγράμματο ΓΧΒΧ και έτσι με το πέρασμα του χρόνου ξεχάστηκε η προφορά του ονόματος του Θεού που αντιπροσώπευαν τα τέσσερα αυτά γράμματα.

       Τον έκτο με δέκατο αιώνα μ.Χ. λόγιοι σοφοί Εβραίοι αποφάσισαν να βάλουν φωνήεντα στο αρχαίο εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, επειδή όπως είπαμε αυτό παλιά γραφόταν μόνο με σύμφωνα. Οι λόγιοι αυτοί ονομάζονταν Μασορίτες και προς τιμή τους το καινούργιο κείμενο που προέκυψε ονομάστηκε Μασοριτικό. Οι Μασορίτες λοιπόν, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να φωνηεντήσουν όλες τις λέξεις της αρχαίας Εβραϊκής γλώσσας, επειδή γνώριζαν την προφορά τους, εκτός από μία. Και αυτή ήταν το τετραγράμματο ΓΧΒΧ.

       Τότε έκαναν το εξής. Πήραν τα φωνήεντα από ένα άλλο όνομα του Θεού και συγκεκριμένα τη λέξη Αδωνάϊ και τα συνεδίασαν με το τετραγράμματο ΓΧΒΧ. Έπειτα χρησιμοποιώντας διάφορους κανόνες της εβραϊκής γραμματικής σχημάτισαν τη λέξη Γιαχβέ ή Ιεχωβά. Δηλαδή το «όνομα» αυτό, δεν υπάρχει πουθενά στην Παλαιά Διαθήκη, γιατί είναι δημιούργημα των Μασοριτών τον δέκατο αιώνα μ.Χ. Καταχρηστικά και χάριν κατανόησης χρησιμοποιείται από τον αιώνα αυτό και μετά, πολλές φορές δε, και από διάφορους Χριστιανούς συγγραφείς και θεολόγους όπως π.χ. από τον Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης, χωρίς να του δίνεται ιδιαίτερα βαρύτητα, μιας και όπως σημειώσαμε παραπάνω δεν του αξίζει.

       Και για να αποδειχτεί η αλήθεια των όσων υποστηρίξαμε παραπάνω, το ότι δηλαδή το όνομα Ιεχωβά είναι ένα ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα, παραπέμπουμε στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», τόμος 17, σελίδα 264. Η παραπομπή μας σ’ αυτή την εγκυκλοπαίδεια, γίνεται και για ένα επιπλέον λόγο. Ότι, όχι μόνο η «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», είναι γνωστή παγκοσμίως για την εγκυρότητά της, αλλά είναι και η πηγή, την οποία έχει χρησιμοποιήσει στα έντυπά της αρκετές φορές και η ίδια Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά “Σκοπιά”, άρα κατ’ ουσία δέχεται και αυτή την εγκυρότητά της. Π.χ. στη Σκοπιά της 15/5/1997 σελ. 3, στη Σκοπιά της 1/5/1999 σελ. 15, κ.λ.π.

"Σκοπιά" 15 -5-1997, σελίδα 3: Επίκληση από την Οργάνωση της "Πάπυρους Λαρούς Μπριτάννικα"

       Η «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα» λοιπόν , στον τόμο 17, σελίδα 264 λέει τα εξής για το όνομα Ιεχωβά:

"Πάπυρους Λαρούς Μπριτάννικα": Δημιουργία του τεχνητού ονόματος Ιεχωβά

       Άλλωστε και η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά “Σκοπιά”, συμφωνεί με τα παραπάνω εκτεθέντα που αφορούν το ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα Ιεχωβά.

Και αυτό το λέμε, επειδή στο έντυπο της Οργάνωσης «Σκοπιά» του 1960 σελ. 502, η ίδια η Οργάνωση αναλύει διεξοδικά και επακριβώς όλα όσα έχουμε υποστηρίξει και εμείς μέχρι τώρα και έχουν σχέση με το «όνομα» του Θεού Ιεχωβά. Αυτό δηλ. που έκαναν οι Μασορίτες να πάρουν τα φωνήεντα από τη λέξη Αδονάϊ και να τα βάλουν στα σύμφωνα ΓΧΒΧ και έτσι να σχηματιστεί το «όνομα» του Θεού Ιεχωβά.

Επιπλέον, λίγο πιο κάτω, στην ίδια σελίδα 502, η Οργάνωση Σκοπιά γράφει κάτι που δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τη προέλευση του τεχνητού ονόματος Ιεχωβά.

Συγκεκριμένα υποστηρίζει, ότι χρησιμοποιεί στα έντυπά της το όνομα Ιεχωβά, όχι γιατί είναι πιο σωστό, αλλά γιατί έχουν εξοικειωθεί οι άνθρωποι μαζί του, από τον 14ο αιώνα.

"Σκοπιά" 1960, σελίδα 502: Χρησιμοποίηση του ονόματος Ιεχωβά λόγω εξοικείωσης

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΝ ΕΤΣΙ

       Πάμε τώρα να δούμε γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ονομάστηκαν έτσι. Μέχρι το 1931 ήταν γνωστοί σαν «Σπουδαστές των Γραφών» ή «Ρωσσελίτες» (από το όνομα του ιδρυτή τους Κάρολου Ρώσσελ). Πως έφτασαν τότε στην υιοθέτηση του σημερινού ονόματος; Τα γεγονότα έχουν ως εξής:

       Πριν το 1925 ο τότε πρόεδρος της Εταιρίας, Ιωσήφ Ράδερφορντ, κυκλοφορεί ένα βιβλιαράκι με τον τίτλο «Εκατομμύρια που ήδη ζουν ουδέποτε θα πεθάνουν». Εκεί ο Ράδερφορντ ορίζει το 1925 σαν έτος αναστάσεως των αρχαίων Πατριαρχών (Αβραάμ, Ισαάκ, Νώε κ.λ.π.) και έτος συντέλειας του κόσμου (περισσότερα γι’ αυτό το θέμα βλέπε το άρθρο μας στο παρόν blogspot με τίτλο "Ευτράπελες στιγμές από την αίρεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά"). Όταν όμως ήρθε και πέρασε το 1925 χωρίς να συμβεί τίποτε από τα παραπάνω, ένας αρκετά ικανός αριθμός οπαδών –άλλωστε οι Μ. του Ιεχωβά δεν ξεπερνούσαν τότε τις 56.000– επαναστατεί και αποχωρεί. Επειδή γινόταν σύγχυση αφού και οι δυο παρατάξεις πλέον χρησιμοποιούσαν το ίδιο όνομα, ο Ράδερφορντ σκέφτεται κάτι το σατανικό. Ν’ αλλάξει την ονομασία των οπαδών του, κόβοντας έτσι κάθε επαφή με τους διαφωνούντες, αλλά και βγάζοντας από πάνω του και από τους οπαδούς του, τη “ρετσινιά” της αποτυχημένης πρόβλεψης. Έτσι τον Σεπτέμβριο του 1931, σε μια συνέλευση στο Κολόμπους του Οχάϊο, κατόπιν εισήγησης του, υιοθετείται το σημερινό όνομα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Και από τότε εξαπολύονται τα πλήθη των Μαρτύρων του Ιεχωβά ανά τον κόσμο να πείσουν τους ανθρώπους το πόσο πολύτιμο είναι για τη σωτηρία τους ένα ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα του Θεού. Βέβαια όπως ο δολοφόνος ξαναγυρίζει στον τόπο του εγκλήματος, έτσι και η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, συχνά πυκνά στα διάφορα έντυπά της ασχολείται με το όνομα αυτό γιατί καταλαβαίνει και ή ίδια πόσο λάθος είναι. Από τις συχνές αναφορές της γύρω από αυτό το θέμα, θα επικαλεστούμε εδώ ένα άρθρο της, που δημοσιεύτηκε στο επίσημο περιοδικό της «Σκοπιά», την 1 Φεβρουαρίου 1999, σελίδες 30 -31, με τίτλο Ιεχωβά ή Γιαχβέ. Αφού λέει τις απόψεις των διαφόρων ειδικών επιστημόνων γύρω από τα δύο αυτά ονόματα σημειώνει προς το τέλος : «Άρα, δεν υπάρχει αδιαμφισβήτητος τρόπος με τον οποίο να μπορεί να αποδειχτεί ποια φωνήεντα συνόδευαν τα σύμφωνα ΓΧΒΧ».

"Σκοπιά" 1-2-1999, σελίδα 31: Δεν γνωρίζουμε αδιαμφισβήτητα ποια φωνήεντα συνόδευαν τα σύμφωνα ΓΧΒΧ

  

              Και όμως παρ’ όλα αυτά επιμένει και αυτή και οι οπαδοί της να μας πείσουν, πόσο σπουδαίο είναι για τη σωτηρία μας ένα όνομα που δεν ξέρουμε πως προφέρεται! Η πνευματική τύφλωση που κάνει λόγο η Αγία Γραφή σε όλο της το μεγαλείο!